24 edities. Zolang draait de Wereldfolkloreade in Oostrozebeke al mee. Wat startte als een klein evenement waarbij de verbroedering met folkloregroepen en dansers uit buurlanden centraal stond, groeide uit tot een enorm folklorefestival met groepen van over heel de wereld. Mexico, Nieuw-Zeeland, Maleisië. Ieder jaar krijgen de bezoekers een enorme variëteit te zien aan dansstijlen.
Ook in het weekend van 8 tot 12 mei waaide er in elke uithoek van Oostrozebeke weer een ander soort muziek. De organisatoren, het West-Vlaams Volkskunstensemble "Die Rooselaer", kon in samenwerking met de stad Oostrozebeke weer acht fascinerende groepen strikken. De bezoekers konden zo kennismaken met de 'eigen' folklore uit Indonesië, Griekenland, Spanje, India, Polen, Paraguay, Roemenië en hun eigen Vlaamse dansers.
Deze reportage geeft u een overzicht van dit vierdaagse folklorefestival.
Had u graag nog meer info gehad over dit evenement. Klik dan hier, om naar de website van de Wereldfolkloreade te gaan.
Blogster Astrid Vergauwe stuurt via haar blog allerhande zaken de wereld in
"Er zijn enkele hele leuke Belgische blogs maar daarnaast heb je ook veel bagger."
Astrid Vergauwe is 'hip and happening'. Met haar blog SSTRID verovert ze "de wereld". Met zevenhonderd followers op INK361 (de online Instagram web viewer, nvdr) en een vijftigtal likes per nieuwe blogpost valt ze dan ook zeker te erkennen als een geslaagde blogster. Zeker nu ze de Weekend Blog Award op zak heeft. "Daar stond ik dan, gelijk een onnozelaar te blinken op het podium naast een van de schoonste verschijning van onze openbare omroep."
Astrid Vergauwe blogt op SSTRID over fashion,
lifestyle en klinklare nonsens
Zelf noemt ze zich de queen of typo's. Ze durft het maken van typefouten dan ook zonder blikken of blozen toe te geven. Ook plakt ze zichzelf graag het etiquette 'officiële verdeler van larie en apekool sinds 1987 op'. Maar of wat ze schrijft nu complete nonsens zijn of niet, the crowd is loving it! "Liever speciaal, dan marginaal", geeft ze lachend toe.
Hoe ben je precies gestart met je blog? Astrid Vergauwe: "Mijn vriend, Andrew Vassallo, werkt bij Walkie Talkie. Hij had me gevraagd om er mee te beginnen. Toen hij de communicatie deed bij het evenement 'Wijvenweek' leek het hem wel leuk dat ik er via een blog wat over kon vertellen. Zo startte ik met STRIDD, wat trouwens een afkorting is van mijn naam, als je dit nog niet doorhad ;)" Wanneer besloot je dat bloggen wel jouw 'cup of tea' was? Vergauwe: "In maart, vorig jaar, besloot ik na aanleiding van de Wijvenweek ook eens mijn beste beentje voor te zetten. Tijdens die week protesteren vrouwelijke bloggers tegen het etiquette 'hoog wijvengehalte' door inderdaad zich net meisjesachtig te gaan voordoen. Een week lang tonen ze hoe ver ze kunnen gaan. Roze fonts en de meest cliché meisjesonderwerpen werden bovengehaald. Ik ben na die week ook niet meer gestopt omdat het enorm goed ging met mijn blog."
SSTRID ontving dit jaar een Weekend Blog
Award
Over wat blog je dan zoal?
Vergauwe: "Ik geef mijn opinie over alles wat los hangt of vast zit. Meestal als ik over iets blog, is dat naar aanleiding van iets wat ik zelf meegemaakt heb. Ik schrijf dus vooral over mijn eigen leefwereld. Dit gaat van mode tot complete nonsens. Een grote waaier van categorieën dus."
Welk publiek probeer je vooral te overhalen om uw blog te lezen? Vergauwe: "Alles en iedereen die iets heeft aan mijn blog, nodig ik uit om hem te verslinden. Maar sinds ik vooral over mijn eigen leefwereld blog, zal ik waarschijnlijk de 25-jarige, werkende vrouw aantrekken die zich in een quater-life-crisis bevind. Herkenbaarheid trekt nu eenmaal aan." Wat zou u in de toekomst nog graag bereiken met uw blog? Vergauwe: "Wereldoverheersing? Revolutie? Ooit de kans krijgen om mijn BH eens in de fik te steken." Hoe is het gesteld met de Belgische blogscene op dit moment? Vergauwe: "Met andere blogs ben ik op dit moment wat minder bezig. Natuurlijk heb ik een paar favorieten. Er zijn enkele hele leuke Belgische blogs maar daarnaast heb je ook veel bagger. Bloggen blijft voor mij natuurlijk een hobby, meer niet." Merkt u veranderingen in de internetwereld door de komst van nieuwe media? Vergauwe: "Ja natuurlijk! Ik maak dan zelf ook graag gebruik van deze 'veranderingen'. Twitter, Facebook, Pinterest en Tumblr. Hoe meer volgers hoe liever. Ook al blog ik voor mijn plezier, wat erkenning krijgen kan natuurlijk nooit kwaad. Iedere retweet, comment of 'vind ik leuk' bewijst dat ik niet alleen ben in deze online-nonsens wereld."
"Prachtige kostuums", "wervelende muziekfragmenten" gecombineerd met een vleugje fatalisme uit de Roaring 20's. Gatsby is terug en hij is groter dan ooit. De verfilming van het bekende en gelijknamige boek dat Fitzgerald in 1925 neerpende lokte meer commotie uit dan een verfilming normaal gezien doet. Maar wie is deze meneer 'Gatsby'. "The Great Who", hoor ik mijn moeder nog roepen, terwijl ik al met één been buiten sta, klaar om te vertrekken naar deze 'grootste' film. Kennelijk roept de naam Gatsby niet bij iedereen een enorm indrukwekkende man op. Wel, voor deze mensen stak ik een soundslide filmpje in elkaar.
Meer
dan tien kleine Vlaamse festivals houden het dit jaar voor bekeken
Grote spelers plaatsen kleine festivals op
de rand van de
afgrond
Na het Kortrijkse Novarockbesloot ook Casa Blanca er deze maand na
zijn tiende editie mee op te houden. Dit zijn slechts twee van de tientallen
Vlaamse festivals die het dit jaar voor bekeken houden. Terwijl kleine
festivals vechten om ademruimte, deinzen grote spelers als Tomorrowlanden Rock Werchter er niet voor terug om in tijden van crisis hun ticketprijzen te laten
stijgen. Eisen deze festivals niet meer en meer een monopoliepositie op?
Casa Blanca gooide ondertussen ook al de
handdoek in de ring.
Met een duizelingwekkend aantal
van 280 festivals per jaar is Vlaanderen het paradijs voor muziek-liefhebbers.
Meer dan 17% van de Belgische bevolking trok in juli en augustus naar deze
walhalla’s van muziek. Toch zal de keuze dit jaar iets minder uitgebreid zijn.
Sinds de start van 2013 gooiden al meer dan tien Vlaamse festivals de handdoek
in de ring. Het zijn niet de grote kleppers zoals Tomorrowland, waar de tickets
ondanks de crisis een steeds duurder prijskaartje krijgen. Het betreft kleinere
festivals zoals Popwijk en Casa Blanca.
“Het risico is te
groot”
De economische crisis zorgt
ervoor dat veel kleine festivals zich in een neerwaartse spiraal bevinden. Zelf
het vierdaagse Casa Blanca in Hemiksen, dat dit jaar zijn tiende verjaardag
viert, durft het financiële risico niet meer te nemen. Nochtans was het
festival vorig jaar nog goed voor bijna 90 000 bezoekers. “Toch besloten we er
een punt achter te zetten na dit jaar”, vertelt Maarten Mennes,
productieverantwoordelijke bij Casa Blanca. “ Wij vonden het risico, om vier dagen met enorm lage inkomsten te
zitten, te hoog. “
"Momenteel situeert er zich een overaanbod in de festivalsector" - Maarten Mennes (Casa Blanca)
Het is moeilijk om als klein festival op te
vallen, geeft Mennes toe. “Momenteel situeert er zich een overaanbod in de
festivalsector. Elk dorp of elke stad heeft zijn eigen festival. Dus merk je
dat er nu heel veel festivals stoppen. Toch blijkt niet alleen
België geplaagd door dit probleem. “In Nederland zijn er dit jaar ook enorm
veel festivals gestopt.
Belgische topbands kosten handenvol geld
Triggerfinger met een prijs-
kaartje van 60.000 euro.
Niet alleen de kosten om een festival te
runnen zorgen voor een probleem. Ook de vraagprijzen van Belgische bands hebben
als gevolg dat organisatoren met de handen in de haren zitten. Zo kost een
optreden van Triggerfingeral snel 60.000 euro. Bart Quintens,
verantwoordelijke bij het boekingskantoor Artist Agency, ziet dit probleem ook
groeien. Zo verklaarde hij in De Standaard dat de lokale sponsoring van kleine
festivals minder evident lijkt dan het is. “Soms komt er na enkele jaren een
nieuw, jonger team dat wil vernieuwen, de grote toppers inkoopt en met halve
beloftes van sponsors instemt”, zegt Quintens. Zo stuiten festivals veel
sneller op hun kostenplafond.
"Soms komt er een nieuw team dat wil vernieuwen, de grote toppers inkoopt en met halve beloftes van sponsors instemt"- Bart Quintens (Artist Agency)
Het boemanimago van grote spelers
Ook de voorbije twee regenzomers
eisten hun tol van kleine Vlaamse festivals dit jaar. “In tegenstelling tot
festivals zoals Tomorrowland, waar de tickets allemaal in voorverkoop de deur
uit gaan, zijn kleine festivals volledig afhankelijk van de ticketverkoop op de
dag van hun festival” , zegt Bram Willems, vertegenwoordiger bij Studio Brussel. “Dit zorgt voor een grote daling in de populariteit van kleine
festivals.”
Tomorrowland, vaak aangewezen als boeman.
Vaak worden dan de grote toppers met de
vinger gewezen. Ondanks de crisis besloten festivals zoals Tomorrowland en
Werchter hun ticketprijzen toch te laten stijgen. Zo betaalt een festivalganger
voor een combiticket op Rock Werchter ondertussen al de volle prijs van 210
euro. Vele kleine festivals krijgen
zo het gevoel dat al hun kansen afgenomen worden en dat grote toppers zoals
Tomorrowland een monopoliepositie aan het creëren zijn. “Tomorrowland is ook
klein gestart als een buitenbeentje. Wij waren lang de enige speler in ons
gebied en wij waren het eerste festival dat zo’n groot aanbod elektronische
muziek had”, verdedigt Debby Wilmsen, persverantwoordelijke bij Tomorrowland,
zich. “Het is belangrijk om een eigen
identiteit te hebben, met veel passie aan je festival te werken en dicht bij je
bezoekers te staan”, zegt Wilmsen.
"Tomorrowland is ook klein gestart als een buitenbeentje" - Debby Wilmsen (Tomorrowland)
Conclusie
Het ziet er dus niet bijzonder
rooskleurig uit voor kleine festivals
die de eindjes proberen aan elkaar te knopen. Gelukkig zijn er ook
enkele succesformules die voor een sprankje hoop zorgen. Zo ook het ‘Deep in the Woods’festival dat plaatsvind in de Ardense bossen. Het festival met een grote ‘Woodstockvibe’
dat artiesten zoals An Pierlé aanbiedt aan zijn bezoekers, was vorige zomer
compleet uitverkocht. Het aanbieden van een eigen verhaal zou dus wel eens de
redding kunnen zijn voor kleine festivals.
Deep in the woods bleek dan wel weer een succesformule
KindaMuzik. Het klinkt als een naam die Ketnet zou kunnen gebruiken voor een nieuw kinderprogramma. De naam 'is afkomstig van 'The Kinda Muzik You Like', een nummer van Girls against boys. Maar 'hey, what's in a name?'
Girls Against Boys - Kinda Msk You Like
Het Nederlandse webzine (magazine gepubliceerd op het internet nvdr.) noemt zichzelf: 'hét muziekmagazine van Nederland en Vlaanderen'. Dagelijks verschijnen recensies, nieuwsberichten en interviews online die hoofdzakelijk handelen rond 'alternatieve muziek'.
De aanvankelijk Engelse site schakelde in 2003 compleet over op het Nederlands. Handig voor de ongeveer vijftig vrijwilligers uit Vlaanderen en Nederland die meewerken aan dit concept en een mooie manier om het 'Dunglish' weg te bannen.
Maar hoe eigentijds is KindaMuzik? Speelt dit platform voldoende in op de opkomende crossmedialiteit? Na een kritische blik op deze site kan ik enkele conclusies voor jullie op een rijtje zetten.
First things first. Wie droge, objectieve recensies verwacht kan dit muziekmagazine al vast overslaan. De schrijvers geven onverschrokken hun mening weer bij het beschrijven van recent gereleasde cd's en voorbije optredens. Zinnen als 'De stroeve circusact van een rapveteraan.' blijven de lezer dan ook niet gespaard. Een must voor de muziekliefhebber bij het maken van keuzes binnen het muziekaanbod, dat dezer dagen enorm ruim is. Natuurlijk blijft deze mening de smaak van één persoon. Maar wie deze site raadpleegt weet dan ook dat de teksten puur persoonlijk zijn. Achteraf kan de lezer nog altijd beslissen, na enig onderzoek, of de tekstschrijver het nu bij het rechte eind had of niet.
De opmaak van de site blijft redelijk sober en statisch. Een slideshow van afbeeldingen trekt toch wel wat meer de aandacht. Hetzelfde verhaal voor het logo dat niet echt opvalt. In een bui van onoplettendheid lees je er zo overheen.
KindaMuzik is mooi opgedeeld in verschillende categorieën. Dit maakt de site erg overzichtelijk. Zo kan de lezer ervoor kiezen om albumrecensies, interviews en achter-grondverhalen te lezen. Bij het aanklikken van iedere categorie kan men scrollen door de recentste berichten. Bij de albumrecensies kan de lezer ook makkelijk afleiden aan het instrumentsymbooltje, over welk genre muziek de recensie nu precies gaat. Na het klikken hierop krijgt de lezer een mooi overzicht van alle vorige recensies in hetzelfde muziekgenre.
Aan de hand van handige instrumentsymbooltjes (zie gele cirkeltjes), kan de lezer het muziekgenre afleiden.
In de recensies en artikelen besloot KindaMuzik wel geen gebruik te maken van hyperlinks. Jammer, want bij het ontdekken van een nieuwe groep zou het toch leuk kunnen zijn om de officiële site te raadplegen.
Wil de lezer op de hoogte blijven van het laatste nieuws dan kan dat. Op de homepage kan hij/zij zich abonneren op de nieuwsbrief en zo de 'breaking news' artikelen direct in de mailbox ontvangen. Ook kan de sitegebruiker zo meedingen naar gratis prijzen, zoals tickets.
Via de subgroep 'Video's' krijgen de lezers een ruim aanbod aan Youtube- en vimeovideos. Ook krijgen ze de kans om artikels te delen via Facebook en Twitter. Waar KindaMusik wel compleet de mist in gaat is de interactiviteit omtrent het reageren. Lezers krijgen nergens de kans om op een artikel hun commentaar te geven. Zo ontstaat er natuurlijk ook geen ruimte voor discussie.
Wel kan de lezer via de categorie 'Agenda'een bepaald optreden of festival opzoeken. Onder de zoekmachine krijgt hij/zij een opsomming van de evenementen die op de gekozen dag plaatsvinden.
Op de puntenladder zou dit muziekplatform van mij een 6.5 op 10 krijgen.
Pluspunten:
Overzichtelijk
Ruim aanbod aan video's en artikelen
Interactiviteit (agenda, nieuwsbrief, ..)
(Nederlandstalig)
Minpunten:
Te sobere opmaak (statische afbeeldingen, onopvallend logo)
Wie zegt dat jongeren cultuur niet kunnen appreciëren?
Cultuur speelt net een grote rol in hun vrije tijd. Natuurlijk hebben ze hierbij hun eigen normen
en waarden. De grootste cultuurevenementen,
waar jongeren in kuddes te vinden zijn, blijven festivals. Samenzijn met
vrienden en discussiëren over alles wat vast staat en los hangt in de wereld,
genieten van een cocktail van muziekgenres en de feeërieke sfeer opsnuiven die
sommige festivals te bieden hebben. Voor de leken op het vlak van festivals:
It’s time to join in! Maar met de enorme keuze aan festivals kan het soms nog
eens een huzarenstukje vergen om te kiezen. Daarom hier de top vijf uit de
festivalwereld. 1) Tomorrowland
In nog geen dertig minuten vlogen de tickets voor
Tomorrowland de deur uit. Ondanks de enorm hoge prijzen. Want voor een
dagticket betaalt u al snel 172 euro. Het enorm populaire Belgische
dancefestival, dat plaatsvindt in Boom van 26 tot 29 juli, zal deze zomer weer
vol staan met liefhebbers van elektronische muziek. Zo zullen Steve Aoki,
Tiësto, David Guetta en nog vele andere de grond doen beven. Het festival wordt
ook als enorm uniek bestempeld door zijn sprookjesachtige sfeer. Alsof een
uitverkocht Belgisch topfestival nog niet genoeg was voor organisatoren ID&T, werden de fans dit jaar op de hoogte
gebracht via een tweet dat het festival ook in het buitenland, in Atlanta,
georganiseerd zal worden. Het
kreeg de naam ‘TomorrowWorld’. Yesterday is history, tomorrow is mystery, today is a gift.
Een titaan der Belgische
festivals. Zo kun je Rock Werchter het best beschrijven. Alom gekend in België
en daarbuiten lokt dit festival, dat doorgaat
in Werchter vanaf 4 tot 7 juli, enorm
veel muziekliefhebbers. Ondertussen kan de Rock eigenlijk al geschrapt worden
uit de naam want het festival biedt veel meer aan dan alleen rockmuziek. Dit
jaar betaalt u tweehonderd euro om vier dagen artiesten zoals Greenday, Blur,
The Editors en Netsky aan het werk te zien. Toch kreeg het festival dit jaar
enorm veel kritiek door het beperkt aantal Belgische artiesten die aan bod
komen. Maar organisator Herman Schueremans verdedigde zich in De Standaard,
door erop te wijzen dat plaatsen op Werchter enorm duur geworden zijn.
3)Pukkelpop Zelf na de
verschrikkelijke storm in 2011 blijft dit geliefde festival overeind. Het muziekfestival uit Kiewit, dat traditioneel zijn deuren opent in de tweede
helft van augustus van de 15de tot 17de, is alom gekend om zijn brede programmering.
Organisator Chokri Mahassine zorgt ook dit jaar weer voor een verscheidenheid
in artiesten. Met een combiticket van
165 euro op zak kan je artiesten zoals The Prodigy, Eminem en the XX live zien.
Nog niet overtuigd? Luister anders even naar de playlist die Pukkelpop zelf opstelde.
4) Graspop
Op Graspop gaat het er vaak ruig aan toe!
Zijn elektronische muziek, rock en popmuziek niet heftig genoeg voor jou? Heb je liever scheurende gitaren, dreunende drums en daverende vocalen? Geen nood, Graspop komt tot de redding. Dit metalfest in Dessel, van 28 tot 30 juni, biedt alle aanwezige metalheads weer heel wat loeiende namen. Iron Maiden, Bullet For My Valentine en Slipknot blazen je dit jaar weg voor de prijs van 160 euro in een combiticket.
5)Dour
Modder? De sfeer blijft goed op Dour
Zou je liever het festivalleven ervaren in een niet-Vlaamse gemeente? Dan is Dour zeker wat voor jou. Het vierdaagse festival, dat zichzelf een 'European Alternative Music Event' noemt, speelt zich af in het Waalse dorpje Dour. Van 18 tot 21 juli gaat de 25ste editie van dit festival door. Voor ongeveer 125 euro kan je vier dagen genieten van bands uit uiteenlopende muziekgenres. Een relaxte sfeer en het binnenhalen van verschillende nieuwe artiesten uit binnen en buitenland lokken dan ook enorm veel bezoekers. Kan je niet genoeg krijgen van het festival? Ga dan zeker ook eens rondsnuffelen in de shop, voor exclusieve merchandising.
Nog niets gevonden tussen deze vijf toppers? Ticketprijzen te hoog? Net aan het blokken voor de herexamens? Geen nood, er zijn nog honderden andere festivals in België die jouw aandacht kunnen trekken. Heb je het liever dicht bij huis? Bekijk even op het kaartje welke festivals er zich plaatsvinden juist voor jouw deur.
Honderden toeristen kuieren in het hypermoderne Tate Modern
rond door de eindeloze gangen vol kunstschatten. Aan de andere kant van de
wereld, in Afghanistan, wordt een ongelukkige vrouw gestenigd door een woedende
menigte. Duizenden kilometers van elkaar verwijderd, lijkt er geen grotere
kloof te bestaan tussen deze twee manieren van dagelijks leven. Toch is er één
iets wat hen onverbiddelijk bindt: cultuur.
Tate Modern blijft een populaire locatie
voor cultuurliefhebbers.
Over wat cultuur is, niet is of kan zijn, zijn al vele
boeken geschreven. Sommige mensen zien cultuur als iets waardoor ze reflecteren
over hun eigen bestaan. Anderen zien het als een distinctiemiddel om mensen van
elkaar te kunnen onderscheiden, net zoals geld. Waar men het wel over eens is, is het feit dat iedereen cultuur
op zijn eigen manier beleeft.
Smaak is
individueel afhankelijk. Verschillende kenmerken hebben vat op een persoon zijn
eigen smaakbeleving. Zo zijn er bijvoorbeeld sociale en culturele verschillen
tussen mannen en vrouwen. Vaak bepaalt de geografische positie van je
woonplaats ook wat jouw cultuur zal zijn. Zo kunnen mensen uit Zuid-Afrika maar
niet begrijpen waarom in de westerse cultuur eenvoudige jutezakken kunst zouden
zijn. Terwijl wij de diepere betekenis van Afrikaanse maskers maar niet kunnen
doorgronden.
Hoge en lage cultuur
Het begrip cultuur is erg complex en daarom onverdeeld in twee delen:
de lage of gangbare/populaire cultuur
de hoge/prikkelende cultuur of kunst
Het merendeel van de Belgische bevolking houdt zich bezig met lage cultuur. Deze cultuur geeft je een goed gevoel en werkt ontspannend. Zo liggen tienermeisjes graag ’s avonds op de bank een aflevering van Gossip Girl te kijken terwijl hun mannelijke tegenhangers platen van The Rolling Stones grijsdraaien. Lijnrecht hier tegenover staat dan de hoge cultuur. Het verschuift je dagdagelijkse kader en maakt je een ander mens .
Muziekgroepen zoals The Rolling Stones behoren vaak tot de jongerencultuur.
De meeste mensen zien cultuur als iets autonooms. Als een vorm van ontspanning. Rustig even wandelen door musea, schilderijen bekijken in galerijen, kunstexposities bijwonen,.. Het wordt beschouwd als iets leuks. Ook het intellectuele aspect wordt vaak aangehaald. Via prikkelende cultuur en kunst kunnen mensen zichzelf opbouwen en verrijken. Cultuur zorgt er dus voor dat we betere mensen worden.
Welke functies vervult cultuur?
Toch bestaat kunst niet alleen op zichzelf. Dit begrip heeft ook verschillende functies te vervullen in de maatschappij. Zo werd in de jaren ’50-’60 cultuur vaak gebruikt om de Vlaamse eigenheid te benadrukken. Toch is in de vroegere geschiedenis gebleken dat dit niet altijd een positief effect kan hebben. Cultuur kan ook ingezet worden om foute ideologieën te verkondigen waarbij censuur wordt ingezet tegen alle andere ideologieën. Zo gebruikte het Nazi-regime onder andere cultuur om mensen te overtuigen van hun ideologie.
Op 24 november 1991 behaalde het Vlaams Blok meer dan zes procent van de stemmen bij de Vlaamse parlementsverkiezingen.
Gelukkig wordt cultuur niet altijd voor negatieve zaken ingezet. Zo kreeg het de opdracht de sociale cohesie te bevorderen tijdens de verzuring. Toen op 24 november 1991, ook wel Zwarte Zondag genoemd, het extreemrechtse Vlaams Blok meer dan 6% van de stemmen behaalde, besloot de overheid cultuur in te zetten om de gemeenschappen samen te houden en het groepsgevoel te bevorderen.
Bron van inkomsten en citymarketing
Cultuur heeft vaak ook een economische functie. Cultuuruitingen zoals design, mode en culinaire aspecten zijn een grote bron van inkomsten. Vooral design haalt de bovenhand. Het feit dat design er goed uitziet weegt meer door dan het comfort wat meubilair zou moeten hebben.
Ook steden merken de positieve effecten van cultuur. Steeds meer en meer wordt deze ingezet bij een citymarketingfunctie. Steden doen niets liever dan zich profileren als grote metropolen van cultuur. Dit bewijst onder andere de grote kubusvormige kerstboom op de grote Markt van Brussel en de porseleinen kerstboom in Hasselt.
De elektronische 'kubuskerstboom' op de grote markt van Brussel is een goed voorbeeld van cultuur die gebruikt wordt bij citymarketing.
Met alle functies die cultuur momenteel moet vervullen worden de individuele motieven jammer genoeg wat aan de kant geschoven. Er wordt meer naar het rendement van cultuur gekeken. “Wat levert cultuur op”, is de grote vraag die velen stellen. De focus wordt gelegd op meetbare zaken zoals inkomsten. Hoe zit het dan met de ontwikkeling van de mensen via cultuur? Een beter mens worden kan men nu eenmaal niet meten.
.jpg "Casa Blanca")
.jpg "Tomorrowland")
